Kaolien is een veel voorkomend kleimineraal in de natuurlijke wereld.Het is het nuttige mineraal voor wit pigment, daarom is witheid een belangrijke index die de waarde van kaolien beïnvloedt.Er zijn ijzer, organisch materiaal, donker materiaal en andere onzuiverheden in kaolien.Deze onzuiverheden zorgen ervoor dat kaolien verschillende kleuren krijgt, wat de witheid beïnvloedt.Dus kaolien moet de onzuiverheden verwijderen.
De gebruikelijke zuiveringsmethoden van kaolien omvatten zwaartekrachtscheiding, magnetische scheiding, flotatie, chemische behandeling, enz. De volgende zijn de gebruikelijke zuiveringsmethoden van kaolien:
1. Zwaartekrachtscheiding
De zwaartekrachtscheidingsmethode GEBRUIKT voornamelijk het dichtheidsverschil tussen ganggesteentemineraal en kaolien om de onzuiverheden met hoge dichtheid van lichte organische stof, kwarts, veldspaat en elementen die ijzer, titanium en mangaan bevatten te verwijderen, om de invloed van onzuiverheden op de witheid te verminderen.Centrifugale concentrators worden meestal gebruikt om onzuiverheden met een hoge dichtheid te verwijderen.De hydrocycloongroep kan ook worden gebruikt om het wassen en zeven van kaolien tijdens het sorteren te voltooien, wat niet alleen het doel van wassen en sorteren kan bereiken, maar ook enkele onzuiverheden kan verwijderen, wat een goede toepassingswaarde heeft.
Het is echter moeilijk om gekwalificeerde kaolienproducten te verkrijgen door middel van een herscheidingsmethode, en de uiteindelijke gekwalificeerde producten moeten worden verkregen door magnetische scheiding, flotatie, calcinering en andere methoden.
2. Magnetische scheiding
Bijna alle kaolienertsen bevatten een kleine hoeveelheid ijzererts, meestal 0,5-3%, voornamelijk magnetiet, ilmeniet, sideriet, pyriet en andere kleurende onzuiverheden.Magnetische scheiding GEBRUIKT voornamelijk het magnetische verschil tussen ganggesteente en kaolien om deze gekleurde onzuiverheden te verwijderen.
Voor magnetiet, ilmeniet en andere sterke magnetische mineralen of ijzervijlsel gemengd in het verwerkingsproces, is het gebruik van een magnetische scheidingsmethode om kaolien te scheiden effectiever.Voor zwakke magnetische mineralen zijn er twee hoofdmethoden: de ene is om te roosteren, het sterke magnetische ijzeroxidemineralen te maken en vervolgens de magnetische scheiding voort te zetten;Een andere manier is om een magnetische scheidingsmethode met een hoge gradiënt te gebruiken voor magnetische scheiding.Omdat magnetische scheiding geen gebruik van chemische middelen vereist, zal de omgeving geen vervuiling veroorzaken, dus in het proces van niet-metaalhoudende minerale verwerking wordt op grotere schaal gebruikt.De magnetische scheidingsmethode heeft het probleem van de exploitatie en het gebruik van de lage kwaliteit kaolien, die vanwege het hoge gehalte aan ijzererts geen commerciële mijnwaarde heeft, effectief opgelost.
Het is echter moeilijk om hoogwaardige kaolienproducten te verkrijgen door alleen magnetische scheiding, en chemische behandeling en andere processen zijn nodig om het ijzergehalte in kaolienproducten verder te verminderen.
3. Flotatie
De flotatiemethode gebruikt voornamelijk de fysieke en chemische verschillen tussen ganggesteentemineralen en kaolien om het ruwe kaolienerts te behandelen met meer onzuiverheden en lagere witheid, en de onzuiverheden te verwijderen die ijzer, titanium en koolstof bevatten, om het uitgebreide gebruik van laagwaardige kaolien middelen.
Kaolien is een typisch kleimineraal.Onzuiverheden zoals ijzer en titanium zijn vaak ingebed in kaoliendeeltjes, dus het ruwe erts moet tot een bepaalde mate van fijnheid worden gemalen.Kaoliniet veelgebruikte flotatiemethode voor ultrafijne deeltjes flotatiemethode, dubbele vloeistoflaag flotatiemethode en selectieve flocculatie-flotatiemethode, enz.
Flotatie kan de witheid van kaolien effectief verhogen, terwijl het nadeel is dat het chemische reagentia nodig heeft en veel kost, gemakkelijk om vervuiling te veroorzaken.
4. Chemische behandeling:
Chemische uitloging: sommige onzuiverheden in kaolien kunnen selectief worden opgelost door zwavelzuur, zoutzuur, salpeterzuur en andere uitloogmiddelen om onzuiverheden te verwijderen.Deze methode kan worden gebruikt om hematiet, limoniet en sideriet uit laagwaardige kaolien te verwijderen.
Chemisch bleken: de onzuiverheden in kaolien kunnen door middel van bleken worden geoxideerd tot oplosbare stoffen, die kunnen worden gewassen en verwijderd om de witheid van kaolienproducten te verbeteren.Chemisch bleken is echter relatief duur en wordt meestal gebruikt in kaolienconcentraat, dat na decontaminatie verder moet worden gezuiverd.
Roosterzuivering: het verschil in chemische samenstelling en reactiviteit tussen onzuiverheden en kaolien kan worden gebruikt voor magnetiseren, roosteren bij hoge temperatuur of chloreren om onzuiverheden zoals ijzer, koolstof en sulfide in kaolien te verwijderen.Deze methode kan de chemische reactiviteit van gecalcineerde producten verbeteren, de witheid van kaolien aanzienlijk verbeteren en hoogwaardige kaolienproducten verkrijgen.Maar het nadeel van het roosteren van zuivering is dat het energieverbruik groot is, gemakkelijk om milieuvervuiling te veroorzaken.
Door enkelvoudige technologie is het moeilijk om hoogwaardige kaolienconcentraten te krijgen.Daarom raden we u aan om bij de daadwerkelijke productie een gekwalificeerde fabrikant van minerale verwerkingsapparatuur te kiezen.Het uitvoeren van mineraalverwerkingsexperimenten en het toepassen van meerdere verwerkingstechnologieën om de kwaliteit van kaolien te verhogen.
Posttijd: apr-06-2020